Η Σοφία Μαντουβάλου ασχολείται με την συγγραφή βιβλίων για παιδιά εδώ και τριάντα δύο χρόνια έχοντας συγγράψει τον εντυπωσιακό αριθμό των εβδομήντα βιβλίων. 

Η Μαντουβάλου έχει καταξιωθεί ως συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας και διεθνώς εφόσον βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα κινέζικα και στα κορεάτικα.

Επιπλέον, η ποιότητα του έργου της διαφαίνεται όχι μόνον από το γεγονός ότι πολλές φορές τα βιβλία της βρέθηκαν στις λίστες των ευπώλητων βιβλίων για παιδιά αλλά και από τις παρακάτω διακρίσεις και βραβεύσεις:

Άλφα βήτα χάχανα (1997): πανευρωπαϊκή διάκριση του πανεπιστημίου της Πάντοβα
To σύννεφο που έβαλε τα κλάματα (1997) : έπαινος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ελληνικού παραρτήματος της IBBY).
Η κότα που έγινε αυγό (2003): συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ.
Ο Ρίκο Κοκορίκο (2003): έπαινος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ελληνικού παραρτήματος της IBBY). Συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ.
Μια φορά ήταν η Κολοτούμπα (2006): περιλαμβάνεται στο Ανθολόγιο για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου.
Η δασκάλα που το κεφάλι της έγινε καζάνι (2006): συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το κρατικό βραβείο παιδικής λογοτεχνίας.
Άλλα τα μάτια της μαϊμούς κι άλλα της κουκουβάγιας (2008): αναγράφηκε στον τιμητικό πίνακα της IBBY και συμπεριλήφθηκε στην βραχεία λίστα για το κρατικό βραβείο εικονογραφημένης παιδικής λογοτεχνίας.
Το Αρχοντόπουλο που έγινε πύργος (2012): συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ελληνικού παραρτήματος της IBBY) όπως και στη βραχεία λίστα για τα βραβεία παιδικής λογοτεχνίας White Ravens που απονέμει η διεθνής βιβλιοθήκη του Μονάχου.

Η κ. Μαντουβάλου ως ειδικός επιστήμονας σε ζητήματα εκπαιδευτικής τηλεόρασης και εκπαιδευτικής τεχνολογίας γενικότερα, έχει προσφέρει ένα εξαιρετικό τόσο σε όγκο όσο και σε ποιότητα εκπαιδευτικό υλικό το οποίο χρησιμοποιήθηκε για το αναλυτικό πρόγραμμα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Στόχος της παρέμβασής της υπήρξε το να εισαγάγει την φαντασία και το χιούμορ στη μάθηση αλλά και το να προωθήσει παράλληλα την ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των νεαρών μαθητών.

Επίσης, η κ. Μαντουβάλου έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας των μαθητών. Επισκεπτόμενη δημοτικά σχολεία απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας συνομιλεί με τα παιδιά για τα βιβλία της εξάπτοντας το ενδιαφέρον τους για την λογοτεχνία και τα βιβλία γενικότερα.

Πιστεύω ότι η προσφορά της κ. Μαντουβάλου στην σύγχρονη ελληνική παιδική λογοτεχνία είναι εξαιρετικά σημαντική διότι συνέβαλε καθοριστικά στην ομαλή μετάβαση της τελευταίας από την παράδοση στη νεοτερικότητα. Τα λογοτεχνικά έργα της κ. Μαντουβάλου, χωρίς να αποκόπτονται από την πλούσια ελληνική λαϊκή παράδοση, αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα νεοτερικότητας, τόσον από πλευράς του περιεχομένου τους όσο και από πλευράς των αφηγηματικών τους τρόπων.

Όσον αφορά το περιεχόμενο των έργων της, θα είχα να παρατηρήσω ότι μέσα από την επιλογή των θεμάτων, των σεναρίων και των χαρακτήρων της, η κ. Μαντουβάλου ανατρέπει παραδοσιακές αντιλήψεις και κοινωνικά στερεότυπα και προβάλλει νεοτερικές ιδέες και αντιλήψεις γύρω από καυτά θέματα της κοινωνικής επικαιρότητας όπως είναι η προστασία του περιβάλλοντος ή η καταπολέμηση ρατσιστικών αντιλήψεων και συμπεριφορών. Ανατρέπει, επίσης, παραδοσιακές αντιλήψεις γύρω από το ευρύ θέμα της εκπαίδευσης και της διδασκαλίας δείχνοντας τρόπους με τους οποίους η εκπαίδευση μπορεί να στηριχθεί στην λογοτεχνία και η διδασκαλία να στηριχθεί στην φαντασία: μέσα από παιγνιώδη σενάρια και φανταστικές ιστορίες ωθεί τους νεαρούς αναγνώστες της να προσεγγίσουν και να κατανοήσουν γνωστικά αντικείμενα όπως για παράδειγμα η γραμματική ή η μελέτη του περιβάλλοντος με έναν ευφάνταστο και ευχάριστο τρόπο. Ανασκοπώντας τα έργα της κ. Μαντουβάλου, θα υποστήριζα ότι η θεματική και γενικότερα το περιεχόμενό τους συντελεί στην απελευθερωτική κοινωνικοποίηση των αναγνωστών τους.

Αλλά και οι νεοτερικοί αφηγηματικοί τρόποι και τεχνικές που χρησιμοποιεί η κ. Μαντουβάλου λειτουργούν απελευθερωτικά για τους νεαρούς αναγνώστες της. Η φαντασία και το χιούμορ είναι τα κύρια εργαλεία με τα οποία επιτελείται η ‘ανατροπή’ που χαρακτηρίζει την πλειονότητα των έργων της, είτε αυτή αφορά στις αναπάντεχες τροπές της πλοκής αλλά και της κατάληξης των ιστοριών της, είτε αφορά στην σύλληψη και εξέλιξη των χαρακτήρων της. Αλλά και η ίδια η λογοτεχνική γλώσσα γίνεται ένα γοητευτικό και αστείο παιχνίδι με τις λέξεις και τις σημασίες τους που προσελκύει τα μικρά παιδιά στην ανάγνωση αλλά και που τους χαρίζει απλόχερα την ψυχαγωγία. Η κ. Μαντουβάλου μιλά την γλώσσα των παιδιών , αφού καταφέρνει να τα κρατά ‘γαντζωμένα’ στις ιστορίες της και , επιπλέον, να τα κάνει να γελούν μ’ αυτές, αλλά δεν υποτιμά τα παιδιά γράφοντας με απλοϊκό και παιδαριώδη τρόπο. Αντίθετα, πιστεύω ότι ο πλούτος και η ευρηματικότητα που χαρακτηρίζουν τη γλώσσα της αποτελούν για τους νεαρούς αναγνώστες έναν δημιουργικό ‘μάθημα’ και γλωσσικής καλλιέργειας αλλά και εξοικείωσης με τις πολυπλοκότητες της λογοτεχνικής αφήγησης. Αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό από έναν μελετητή του έργου της είναι ότι η κ. Μαντουβάλου έχει διαμορφώσει τον δικό της προσωπικό τρόπο γραφής, ένα ευδιάκριτο στυλ το οποίο κάνει τα έργα της ξεχωριστά ανάμεσα σε άλλα σύγχρονα έργα.

Καταλήγοντας, θα υποστήριζα ότι λόγω του περιεχομένου τους αλλά και λόγω της μορφής τους, τα έργα της κ. Μαντουβάλου έχουν κερδίσει επάξια μία μοναδική θέση στο πανόραμα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας για παιδιά. Η κ. Μαντουβάλου, έχοντας ακολουθήσει μία σταθερή ποιοτική πορεία, εξακολουθεί να συμβάλλει στην εξέλιξη της λογοτεχνίας για παιδιά.